Dzisiaj jest 21-11-2024
szukaj
- Aktualności
- Szkoła
- Uczeń
- Office 365
- Rekrutacja
- Internat
- Absolwenci
- Kontakt
- Dziennik
- Kronika Filmowa
Dzisiaj jest 21-11-2024
szukaj
.jpg "#htmlcaption_276")
.jpg "#htmlcaption_275")
.jpg "#htmlcaption_280")
.jpg "#htmlcaption_277")
.jpg "#htmlcaption_278")
.jpg "#htmlcaption_279")
2013-05-28
Historia
Historia Szkoły nierozerwalnie wiąże się z dziejami oświaty rolniczej na ziemi wolsztyńskiej. Tradycje sięgają początków niepodległości Polski po okresie zaborów. Już 4 listopada w Wolsztynie przy ulicy Ogrodowej 2 z inicjatywy miejscowych działaczy gospodarczych i oświatowych otwarto Szkołę Rolniczą męską, podlegającą Wielkopolskiej Izbie Rolniczej w Poznaniu. Swą działalność szkoła rozpoczęła na kilka dni przed formalnym uzyskaniem niepodległości przez Polskę w dniu 11 listopada 1918 roku. Głównym organizatorem a zarazem pierwszym dyrektorem szkoły był Marian Hozakowski. Dzięki jego staraniom, popartym przez Wielkopolską Izbę Rolniczą, uzyskano pomoce naukowe po zlikwidowanej Szkole Rolniczej z Nietążkowa koło Śmigła. Na pierwszy kurs uczęszczało 19 uczniów, ale już po dwóch latach szkołę przeniesiono do większego budynku przy ul. K. Marcinkowskiego nr 8, gdyż obiekt przy ulicy Ogrodowej nie mógł pomieścić uczniów. Rozwój szkoły możliwy był dzięki wsparciu różnych instytucji, zakładów produkcyjnych, a także okolicznego ziemiaństwa.
Nauka w szkole składała się z dwóch kursów - niższego i wyższego. Od 1931 roku obowiązkowa stała się praktyka rolnicza, którą uczniowie odbywali w gospodarstwach swoich rodziców, u przodujących rolników, a także w majątkach ziemskich. Oprócz działalności dydaktycznej szkoła prowadziła także akcję krzewienia oświaty rolniczej na terenie powiatów objętych zasięgiem jej działalności (powiaty: śmigielski, wolsztyński, grodziski, krotoszyński). Służyło temu Koło Młodych Rolników złożone z absolwentów i uczniów wolsztyńskiej szkoły.
W latach 1919 - 1939 opuściło szkołę 377 absolwentów. Ponad 60 % wróciło do swych gospodarstw, które - dzięki zdobytej w szkole wiedzy i umiejętnościom - przekształcili w gospodarstwa przodujące w powiecie. Pozostali absolwenci zasilili kadry urzędników i działaczy gospodarczych.
Na okres wojny i okupacji przypada sześcioletnia przerwa w działalności szkoły. 15 października 1945 roku zaczął się nowy rok szkolny w Powiatowej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego. W ciągu trzech lat ukończyły ją 82 absolwentki. W 1948 roku szkołę przekształcono w żeńskie Liceum Wiejskiego Gospodarstwa Kobiecego. Od 1950 roku szkoła stała się placówką koedukacyjną jako Powiatowe Liceum Rolnicze w Wolsztynie. W 1952 roku odbyły się pierwsze w dziejach szkoły egzaminy maturalne, które zdało 30 abiturientów.
By umożliwić uczniom zdobycie jeszcze gruntowniejszej wiedzy o uprawie roślin, ogrodnictwie, hodowli zwierząt oraz planowaniu i organizacji produkcji rolnej, w roku 1953 przekształcono liceum w czteroletnie Technikum Rolnicze, a więc szkołę, która dając wiedzę ogólną, przygotowuje równocześnie do wykonywania określonego zawodu. W tym przypadku - zawodu rolnika.
O wadze, jaką w tym tradycyjnie rolniczym regionie przywiązywano do oświaty rolniczej, świadczy fakt, że obok szkoły rolniczej w Wolsztynie od października 1946 roku w Powodowie działała Gminna Szkoła Rolnicza. Podobnie jak szkoła w Mochach i Tuchorzy, powodowska placówka była jak gdyby filią szkoły w Wolsztynie.
Szkoła Powodowska mieściła się w pałacu (pozostałości po majątku rodziny Lehfeldt), w którym oprócz sal dydaktycznych, znajdował się internat, biblioteka i mieszkania dla nauczycieli.
W pierwszym roku uczyło się 24 uczniów. Program realizowano na zajęciach lekcyjnych, praktycznych i świetlicowych. Zajęcia praktyczne odbywały się w 50 ha gospodarstwie szkolnym, wyposażonym w parę poniemieckich maszyn rolniczych, cztery woły i ślepego konia. W roku 1952 szkoła przejęła cały majątek powodowski tj. 387 ha i wszystkie zabudowania. W kolejnych latach gospodarstwo zostało rozbudowane: powstał magazyn zbożowy, nowa obora i nowa chlewnia.
Gospodarstwo szkolne sprawia, że Powodowo - formalnie nadal podporządkowane Technikum Rolniczemu w Wolsztynie - wyrasta na szkołę coraz bardziej samodzielną. To szkoła wolsztyńska grawituje ku Powodowu, które ze szkoły gminnej przekształciło się już w zespół szkół. Obok Zasadniczej Szkoły Rolniczej i Zasadniczej Szkoły Mechanizacji Rolnictwa mieści się tu trzyletnie Technikum Rolnicze i trzyletnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa oraz pięcioletnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa. Dla potrzeb dydaktycznych zaadaptowany został pawilon popularnie zwany "barakiem". W 1957 roku oddano do użytku dwukondygnacyjny internat na 160 miejsc, konieczny dla prawidłowego funkcjonowania szkoły obejmującej swym zasięgiem cały powiat wolsztyński oraz gminy: Zbąszyń, Zbąszynek, Babimost, Kargowa, Wielichowo i Kolsko. We wrześniu 1961 roku młodzież rozpoczyna naukę w nowym budynku, w którym obok 8 klasopracowni i sali gimnastycznej znalazły się pomieszczenia administracyjne oraz gabinet lekarsko-stomatologiczny.
Rozwijają się także warsztaty szkolne. Ten rozmach jest uzasadniony tym, że od 1956 roku szkoła w Powodowie staje się centrum kształcenia rolniczego, wchłonąwszy Technikum Rolnicze w Wolsztynie.
30 września 1989 roku z okazji 70 rocznicy szkolnictwa rolniczego na ziemi wolsztyńskiej odbyła się uroczystość nadania szkole imienia. Patronem Zespołu Szkół Rolniczych w Powodowie został Hipolit Cegielski - wielkopolski przemysłowiec i działacz społeczno - kulturalny, zwolennik "pracy organicznej", rzecznik oporu wobec germanizacyjnej polityki władz pruskich, współzałożyciel Poznańskiego Towarzystwa Gospodarczego, wydawca "Gazety Polskiej" oraz "Dziennika Poznańskiego", założyciel fabryki narzędzi i maszyn rolniczych.
Nadanie imienia połączono z otwarciem Izby Pamięci Szkoły. Zespół Szkół Rolniczych w Powodowie otrzymał także sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski i absolwentów szkoły. Od pierwszej matury w roku 1952 technika różnych typów ukończyło ponad 2000 absolwentów.
Od 1996 roku na terenie Zespołu Szkół Rolniczych w Powodowie istnieje także Centrum Kształcenia Praktycznego, będącego jedną z 12 placówek tego typu w kraju. Centrum zajmuje się kształceniem absolwentów w dziedzinie praktycznej znajomości uprawy roślin, hodowli zwierząt oraz mechanizacji rolnictwa.
Nauka w szkole składała się z dwóch kursów - niższego i wyższego. Od 1931 roku obowiązkowa stała się praktyka rolnicza, którą uczniowie odbywali w gospodarstwach swoich rodziców, u przodujących rolników, a także w majątkach ziemskich. Oprócz działalności dydaktycznej szkoła prowadziła także akcję krzewienia oświaty rolniczej na terenie powiatów objętych zasięgiem jej działalności (powiaty: śmigielski, wolsztyński, grodziski, krotoszyński). Służyło temu Koło Młodych Rolników złożone z absolwentów i uczniów wolsztyńskiej szkoły.
W latach 1919 - 1939 opuściło szkołę 377 absolwentów. Ponad 60 % wróciło do swych gospodarstw, które - dzięki zdobytej w szkole wiedzy i umiejętnościom - przekształcili w gospodarstwa przodujące w powiecie. Pozostali absolwenci zasilili kadry urzędników i działaczy gospodarczych.
Na okres wojny i okupacji przypada sześcioletnia przerwa w działalności szkoły. 15 października 1945 roku zaczął się nowy rok szkolny w Powiatowej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego. W ciągu trzech lat ukończyły ją 82 absolwentki. W 1948 roku szkołę przekształcono w żeńskie Liceum Wiejskiego Gospodarstwa Kobiecego. Od 1950 roku szkoła stała się placówką koedukacyjną jako Powiatowe Liceum Rolnicze w Wolsztynie. W 1952 roku odbyły się pierwsze w dziejach szkoły egzaminy maturalne, które zdało 30 abiturientów.
By umożliwić uczniom zdobycie jeszcze gruntowniejszej wiedzy o uprawie roślin, ogrodnictwie, hodowli zwierząt oraz planowaniu i organizacji produkcji rolnej, w roku 1953 przekształcono liceum w czteroletnie Technikum Rolnicze, a więc szkołę, która dając wiedzę ogólną, przygotowuje równocześnie do wykonywania określonego zawodu. W tym przypadku - zawodu rolnika.
O wadze, jaką w tym tradycyjnie rolniczym regionie przywiązywano do oświaty rolniczej, świadczy fakt, że obok szkoły rolniczej w Wolsztynie od października 1946 roku w Powodowie działała Gminna Szkoła Rolnicza. Podobnie jak szkoła w Mochach i Tuchorzy, powodowska placówka była jak gdyby filią szkoły w Wolsztynie.
Szkoła Powodowska mieściła się w pałacu (pozostałości po majątku rodziny Lehfeldt), w którym oprócz sal dydaktycznych, znajdował się internat, biblioteka i mieszkania dla nauczycieli.
W pierwszym roku uczyło się 24 uczniów. Program realizowano na zajęciach lekcyjnych, praktycznych i świetlicowych. Zajęcia praktyczne odbywały się w 50 ha gospodarstwie szkolnym, wyposażonym w parę poniemieckich maszyn rolniczych, cztery woły i ślepego konia. W roku 1952 szkoła przejęła cały majątek powodowski tj. 387 ha i wszystkie zabudowania. W kolejnych latach gospodarstwo zostało rozbudowane: powstał magazyn zbożowy, nowa obora i nowa chlewnia.
Gospodarstwo szkolne sprawia, że Powodowo - formalnie nadal podporządkowane Technikum Rolniczemu w Wolsztynie - wyrasta na szkołę coraz bardziej samodzielną. To szkoła wolsztyńska grawituje ku Powodowu, które ze szkoły gminnej przekształciło się już w zespół szkół. Obok Zasadniczej Szkoły Rolniczej i Zasadniczej Szkoły Mechanizacji Rolnictwa mieści się tu trzyletnie Technikum Rolnicze i trzyletnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa oraz pięcioletnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa. Dla potrzeb dydaktycznych zaadaptowany został pawilon popularnie zwany "barakiem". W 1957 roku oddano do użytku dwukondygnacyjny internat na 160 miejsc, konieczny dla prawidłowego funkcjonowania szkoły obejmującej swym zasięgiem cały powiat wolsztyński oraz gminy: Zbąszyń, Zbąszynek, Babimost, Kargowa, Wielichowo i Kolsko. We wrześniu 1961 roku młodzież rozpoczyna naukę w nowym budynku, w którym obok 8 klasopracowni i sali gimnastycznej znalazły się pomieszczenia administracyjne oraz gabinet lekarsko-stomatologiczny.
Rozwijają się także warsztaty szkolne. Ten rozmach jest uzasadniony tym, że od 1956 roku szkoła w Powodowie staje się centrum kształcenia rolniczego, wchłonąwszy Technikum Rolnicze w Wolsztynie.
30 września 1989 roku z okazji 70 rocznicy szkolnictwa rolniczego na ziemi wolsztyńskiej odbyła się uroczystość nadania szkole imienia. Patronem Zespołu Szkół Rolniczych w Powodowie został Hipolit Cegielski - wielkopolski przemysłowiec i działacz społeczno - kulturalny, zwolennik "pracy organicznej", rzecznik oporu wobec germanizacyjnej polityki władz pruskich, współzałożyciel Poznańskiego Towarzystwa Gospodarczego, wydawca "Gazety Polskiej" oraz "Dziennika Poznańskiego", założyciel fabryki narzędzi i maszyn rolniczych.
Nadanie imienia połączono z otwarciem Izby Pamięci Szkoły. Zespół Szkół Rolniczych w Powodowie otrzymał także sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski i absolwentów szkoły. Od pierwszej matury w roku 1952 technika różnych typów ukończyło ponad 2000 absolwentów.
Od 1996 roku na terenie Zespołu Szkół Rolniczych w Powodowie istnieje także Centrum Kształcenia Praktycznego, będącego jedną z 12 placówek tego typu w kraju. Centrum zajmuje się kształceniem absolwentów w dziedzinie praktycznej znajomości uprawy roślin, hodowli zwierząt oraz mechanizacji rolnictwa.
